અખેગીતા/કડવું ૧૬ મું - જીવન્મુકતનો મહિમા - ૨

વિકિસૂક્તિમાંથી
આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.
← કડવું ૧૫ મું - જીવન્મુકતનો મહિમા -૧ અખેગીતા
કડવું ૧૬ મું - જીવન્મુકતનો મહિમા -૨
અખો
કડવું ૧૭ મું - બ્રહ્મવસ્તુ નિરૂપણ -૧ →


રાગ ધન્યાશ્રી

વળી કહું તત્ત્વદર્શી પુરુષજી, સેહેજ સ્વભાવે જેવા ક્લ્પવૃક્ષજી;

જેહને અહંતા ગયો અમર્ષજી, કલ્પાંતકાળે સદા સન્મુખજી.
પુર્વછાયા

સન્મુખ રહે કલ્પાંતકાળે, મહાપુરુષ મોટી દશા;
તે અન્ય દેહની પરે જાણે, જે માંહે પોતે વશ્યા. ૧

પોતાનો દેહ આદ્ય દેઈને, મોથ્યા દેખે સર્વને;
ચૈતન્ય તો સઘળેજ સરખું, તો કોણ ધરે દેહગર્વને. ૨

કીટ પતંગ બ્રહ્માલગે, પૂરણ દેખે આતમા;
દૃષ્ટતત્ત્વ ઉપનું જ્ઞાન જેહને, તે ભૂલા ન પડે ભાંત્યમાં; 3

જન્મઅંધ જેમ રૂપને, જાણે નહિ નિરધાર;
અધાસ નહિ તેહને દેહવિષે, સુણે શબ્દના ભણકાર. ૪

તેમ જ્ઞાતાને પિંડજ નહિ, નહિ ત્યાં પરને આપ;
દેહદર્શી જે હોય ભાઇ, તેહને તો પુન્ય ને પાપ. ૫

જેમ અંજનવિદ્યા હોય જે કને, તે જ્યાં ત્યાં દેખે ધન;
વિદ્યાવિના ઘર- મધ્ય દાટ્યું, ન જાણે કો જન. ૬

ધનદર્શી જેમ ધન દેખે, પણ મધ્ય ન દેખે ભોમ્ય;
આવરણ૧૦ છે પણ આડ્ય ન કરે, તેને સાવ૧૧ નિરંતર વ્યોમ૧૨. ૭

તેમ મહાકળા છે મહાપુરુષને, અણલિંગી અભ્યાસ;
સ્થૂલતા દર્શન-શરીરે૧૩, સેહેજે થયો સમાસ. ૮

દેહાધ્યાસે દોષ સઘળા, દેહ તેજ સંસાર;
દેહ તેને સર્વ સાચું, પાપ પુણ્ય અવતાર. ૯

કહે અખો સહુકો સુણો, લક્ષ મોહોટો મહંતને;

જેણે મનસા વાચા કર્મણા, સેવ્યા હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦

________________________________________

૧ ઇર્શ્યા. ૨ બ્રહ્માના દિવસના અંતસમયમાં. ૩ શરીરના અભિમાનને. ૪ આત્મતત્ત્વનું ૫ નામ્રૂપમાં. ૬ એકપણાની ભ્રાંતિ. ૭ ભણકારા-ગુપ્તઅવાજ. ૮ દેહનેજ જોનારો. ૯ સિધ્ધાંજનની વિદ્યા ૧૦ ઢાંકણ. ૧૧ બધું. ૧૨ આકાશ. ૧૩ આત્મારૂપ શરીરમાં.


(પૂર્ણ)