અખેગીતા/કડવું ૨૧ મું - બ્રહ્મ-ઇશ્વર ને જીવની એકતા

આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.

← કડવું ૨૦ મું - શિવમાં જીવનું તત્ત્વારોપણ

અખેગીતા કડવું ૨૧ મું - બ્રહ્મ-ઇશ્વર ને જીવની એકતા અખો

કડવું ૨૨ મું - બ્રહ્મ અને માયાની એકતાથી જીવ અને ઈશ્વરનું સ્વરૂપ-સદ્દ્ષ્ટાંત →

રાગ ધન્યાશ્રી

વળી કહું પૂરણપદ મહિમાય્જી, કોટી બ્રહ્માંડ જે નવાં રચાયજી;

પણ અધિક ઓછું કાંઈ નવ થાયજી, જોતાં જોતાં તે વિલઈ જાયજી.

પૂર્વછાયા

વિલઈ જાતાં વણસે^૧ નહીં, અને થાતાં નવ વધે;
પ્રાય વસ્તુ અરૂપ અણલિંગી, હેતુવિના કારણ-નિધે^૨. ૧

હેતુવિના કારણતણું, કહું દૃષ્ટાન્ત વિધે કરી;
આકાશવિષે જેમ અભ્ર^૩ નાનાં, થાય જાય પાછાં ફરી. ૨

નીલ પીત ને શ્યામ ઉજ્જવલ, રક્ત^૪ ભાત અનંત;
વિચિત્ર પેરે^૫ વિલાસે^૬ વળી, ત્યાંહાંજ આવે અંત. ૩

પણ વ્યોમ^૭ તેમનું તેમ, થાતા^૮ જાતાં^૯ તેમનું તેમ;
વારક^૧૦ પ્રેરક^૧૧ નહિ અભ્રને, વસ્તુ જાણવી એમ. ૪

એ તો અરૂપીકેરૂં રૂપ બંધાયે, પાછું રૂપ અરૂપ થઇ જાય;
ઉપના પછી તેહનાં નામ પાડે, પણ થયું શાનું પ્રાય. ૫

એ વિચારી જોતે થકે, જેહવો એ ઘનસાર^૧૨;
$$ ધાઇ રમે રમાડે, પણ ક્ષણ ક્ષણ ખગાકાર^૧૩. ૬

ભાઇ જગતનાં કારણ ઘણાં, પણ થયા પછે ધરે નામ;
કહે પંચભૂતનાં પૂતળાં, એ બ્રહ્માકેરાં કામ. ૭

પણ વિરંચીઆદે^૧૪ વિશ્વ સઘળું, ઘડ્યો કેહેનો ઘાટ;
એ વિચારે બુધ્ધિ બુડે,અતિ નિરાળો^૧૫ નાટ^૧૬. ૮

ભાઇ જે છે તે તો એજ અછે, બીજો વિચાર મનનો ઘડ્યો;
કરતા કોણ કહું કેહતણો, જો અન્ય પદાર્થ નવ જડ્યો. ૯

કહે અખો એ કળા મોટી, તોજ ઉપજે જંતને;

રૂપ અરૂપી આપ દેખે, જો સેવે હર-ગુરુ-સંતને. ૧૦

________________________________________

૧ નાશ પામે. ૨ કારણનો ભંડાર. ૩ વાદળાં. ૪ રાતાં. ૫ પ્રકારે. ૬ વિલાસ કરે. ૭ આકાશ. ૮ ઉત્પન્ન થતાં. ૯ વિનાશ પામતાં. ૧૦ નિવારણ કરનાર. ૧૧ પ્રેરણા કરનાર. ૧૨ કપૂર. ૧૩ આકાશને આકારે. ૧૪ બ્રહ્મા આદિ. ૧૫ ભિન્ન. ૧૬ નાટક.

(પૂર્ણ)