ઓખાહરણ/કડવું-૫૦

આ કૃતિ/પૃષ્ઠની ભૂલશુદ્ધિ પૂર્ણ થતા આ પૃષ્ઠના લેખનને સુરક્ષિત કરી દેવામાં આવ્યું છે. આ પૃષ્ઠ પર પ્રબંધક સિવાય અન્ય સભ્યો ફેરફાર કરી શકશે નહીં. જો આપ આમાં કોઈ સુધારો સૂચવવા માંગો તો ચર્ચાના પાના પર આપની ટિપ્પણી મૂકશો.

← કડવું-૪૯

ઓખાહરણ કડવું-૫૦ પ્રેમાનંદ

કડવું-૫૧ →

રાગ:સિંધુડો

મારા સોરઠીઆ સુજાણ, મળ્યા મને મેલશો મા;
મારા જીવનપ્રાણ, મળ્યા મને મેલશો મા. (૧)

મારા હૈયા કેરા હાર, મળ્યા મને મેલશો મા;
સાસુડીના જાયા, મળ્યા મને મેલશો મા. (૨)

સ્વપ્ને શીદ ઝાલ્યોતો હાથ, મળ્યા મને મેલશો મા;
તમને દાદાજી ની આણ, મળ્યા મને મેલશો મા.(૩)

તમે ચાલો તો કાઢું પ્રાણ, મળ્યા મને મેલશો મા;
ત્યારે અનિરુદ્ધ બોલ્યો વાણ, સાંભળ સુંદરી. (૪)

એ અબળાએ નાખ્યા બોલ, અમશું લડી;
મારા વડવાની વાત, કાઢી જે વઢી. (૫)

ત્યારે ઓખા બોલી વાત, એ છે દાસલડી;
કૌભાંડની તે તનયાય, પગની ખાસલડી. (૬)

ત્યારે અનિરુદ્ધ બોલ્યો વાણ, હવે હું તને વરું;
તમે ગાળો દીધી સાર, મારૂં વેર વાળ્યું ખરું. (૭)

ચિત્રલેખા બોલી વાણ, ગાળો દીધી સહી;
તમે બે થયાં છો એક, પરણાવું નહિ. (૮)

પરણવાની પેર, સઘળી મેં લહી;
મને મળીઆ નારદમુન્ય, વિદ્યા શીખવી. (૯)

ત્યારે ઓખા બોલી વાણ, હવે વાર શાની;
પરણાવ માળિયા માંય રાજકુંવરી નાની. (૧૦)