નળાખ્યાન/કડવું ૨૫
| ← કડવું ૨૪ | નળાખ્યાન કડવું ૨૫ પ્રેમાનંદ |
કડવું ૨૬ → |
મંડપ માંહે ભૂપતિ માળીયાજી, ભર્યા રૂપા બુદ્ધિ બળીયાજી;
તેડો કન્યાને ભીમક ઓચરેજી, વૈદર્ભી શણગાર અંગે ધરેજી.
ઢાળ
શણગાર સજતી સુંદરી તે, શોભતી શ્રીકાર;
નળ નથી આવ્યો મંડપે, માટે લગાડે વાર.
કૃષ્ણાગર મર્દન વાસવર્ધન, મહીલા કરે મંજન;
બહુ નાર આવે વધાવે, વરસે મૂકતાં પરજંન.
શુભ વચન બોલે શુકન વંદે, ઉદયો હર્ષ અનંત;
ભેરી નાદ થાયે ગીત ગાયે, બહુ કિંકરી નાચંત.
માનપૂરણ માનુની, મહીપટ મોહવા કાજ;
સ્વયંવરના સુભટ જિતવા, ધારે શ્યામા સાજ.
પ્રેમા પાશ લીધો પ્રેમદા, નાંખવા મંડપ ક્ષેત્ર;
ભ્રૂકુટિધનુષ આકર્શિયું ને, બાણ બંન્યો નેત્ર.
તારુણીને તેડાં મોકલે, રાય ભીમક વારોવાર;
કુંવારી બાહેર નીસરો, કારમાં ગ્રહીને હાર.
વાજીતર વાજે ઘોષ ગાજે, થાય કુસુમ ની વૃષ્ટ;
રાજા માત્ર જુએ બારણે, કેમ મળે દ્રષ્ટે દ્રષ્ટ.
ઓ કન્યા આવી, ઓ કન્યા આવી, ઘોષ એવો થાય;
શર શબ્દ વાજે ગાન થાએ, વાંકા વળી જુએ રાય.
વલણ
જુએ રાજા ફરી ફરી , કેવું હશે કન્યાનું રૂપરે;
એવે સામે દેવ ચાર સાથે, આવિયો નળ ભૂપ રે.
(પૂર્ણ)