અખેગીતા/કડવું ૨૩ મું - બ્રહ્મવસ્તુ નિરૂપણ
← કડવું ૨૨ મું - બ્રહ્મ અને માયાની એકતાથી જીવ અને ઈશ્વરનું સ્વરૂપ-સદ્દ્ષ્ટાંત | અખેગીતા કડવું ૨૩ મું - બ્રહ્મવસ્તુ નિરૂપણ અખો |
કડવું ૨૪ મું - જીવને અહંકાર સ્વરૂપની ઉત્પત્તિ → |
વળિ કહું પૂરણપદ નિર્વાણજી,
જ્યાંહાં ન પહોંચે મન ને વાણજી,
ત્યાંહાં નવ હોએ ઉત્પત્ય હાણજી૧
સ્વસ્વરૂપની જાણ એહેવી, જ્યહાં જાણણહારો સ્વેં૩ રહે;
અણછતું તે છતું થાયે, છતો૪ બ્રહ્મ-અગ્નિ૫ દહે. ૧
ભાઇ સિધ્ધાંતનું સિધ્ધાંત એહજ, મહાનુભાવની૬ સ્થિતિ જ્યહાં;
આકાશથી આઘેરૂં જે પદ, તે કહ્યું ન જાએ પરૂં૭ અહીં૮. ૨
વેત્તા૯ વિણ વેદ્યા૧૦ વિના, પૂરણપદ નિર્વાણ૧૧
જેને ગ્રાહ્યગ્રાહકભાવ નહિ, જાણ્યવિહોણી૧૨ જાણ. ૩
તેને ઉપમા દીજે કશી૧૩, જો તેવડે સર્વ કોય;
જે કહીએ તે અણછતું૧૪, ભાઇ તે તો તેહ ન હોય. ૪
દૃષ્ટાંત ઉપમા જે જે દીજે, તે તો સર્વ રહે ઓહરૂ૧૫;
શું કરે એ બુધ્ધિ બાપડી, જો ચાલ્યાથી દસ ડગલાં પરૂં૧૬. ૫
જેમ આકાશમાં ઉડે વિહંગમ૧૭, એકથી એક આધા વટે૧૮;
બળ દેખાડે બહુ પરે૧૯, શિરે૨૦ સામર્થ્ય તે ઘટે. ૬
જેમ અગમ અગાધ અનંત અંબર૨૧, તેમ વસ્તુ અનંત અપાર;
તેને શ્યા સરીખો કહે કવિજન,કહેવું બુધ્ધિઅનુસાર. ૭
જેમ મૃતકની૨૨ ગત જાણે મૃતક, જે જન જીવિતિયો૨૩ ટળ્યો;
તેમ જ્ઞાનીની ગત જ્ઞાની જાણે જ્ઞાતા, જે અંતરમાં પાછો વળ્યો. ૮
ભાઇસાને સમજે સંત શૂરા, પણ કર ગ્રહીને નથી આલવા;
એ તો પોતે હુંકારો દે પોતાને, તો જાય કેહને ઝાલવા. ૯
તો કહે અખો સહુકો સુણો, અકળ કળા મહંતને;
________________________________________
૧નાશ. ૨ જ્ઞાન. ૩ પોતે. ૪ પ્રતિત થતો કલ્પિત પ્રપંચ. ૫ બ્રહ્મના જ્ઞાનરૂપ અગ્નિ . ૬ મોટા સામર્થ્યવાળાની - જ્ઞાનીની. ૭. દૂર. ૮ અહિં. ૯ જાણનાર.૧૦ જાણ્યા. ૧૧ માયાને માયાનાં કાર્યો જ્યાં શાંત થયાં છે એવું.૧૨ જાણ્યા વિનાની. ૧૩ કઇ. ૧૪ કલ્પિત. ૧૫ સમિપ. ૧૬ દૂર. ૧૭ પક્ષી. ૧૮ જાય. ૧૯ પ્રકારે. ૨૦ સરવાળે-પરિણામે ૨૧ આકાશ. ૨૨ મુએલાની. ૨૩ જીવવાથી.
(પૂર્ણ)