અખેગીતા/કડવું ૨ જું - વેદાંતી કવિઓની સ્તુતિ

આ કૃતિ/પાનું હમણાં જ અહીં લાવ્યા છીએ અને તેની ભૂલશુદ્ધિ (પ્રૂફ રીડીંગ) બાકી છે. જો તેમાં કોઈ ભૂલો જણાય તો ક્ષમા કરશો, થોડા સમયમાં આનું શુદ્ધિકરણ કરીને તેને આખરી ઓપ આપી દેવામાં આવશે.

← કડવું ૧ લું-હરિગુરુસંતની સ્તુતિ

અખેગીતા કડવું ૨ જું - વેદાંતી કવિઓની સ્તુતિ અખો

કડવું ૩ જું - વેદાંતના પ્રાચીન શ્રોતાવક્તાનાં નામ →

રાગ ધન્યાશ્રી

કવિજને આગેગ્રંથબહુકર્યાજી, વિધ્વિધકેરા જુગતે વિસ્તર્યાજી;
ષડ્‍દરશનના મતભુ ઓચર્યાજી, પૂર્વના કવિયોનામે ઊધર્યાજી.

પૂર્વછાયા

ઊધર્યા બહુ સ્તિતિ કરીને, એવી ગ્રંથકારની રીત છે;
સૂર્યાઅગળ ખદ્યોત કશો, એવી બોલવાની નીત છે. ૧

જાન્હવીઆગળ જેમ વહોકળો, સરુતરુ બદરી યથા;
પારિજાતક પાસે અરણી, મહાકવિ આગ હું નથી. ૨

ગરુડ આગળ યથા કુરરી, સાગર આગળ કૂપ;
મેઘ આગળ યથા ઝાકળ, ક્યાં તેલ ને ક્યાં તૂપ. ૩

બાવનાચંદનબેહેક-આગળ, કશો શોભે કરીર;
કશું નીર નવાણનું, કિન્હાં રસકૂપિકાનું નીર. ૪

પારસના પરતાપઆગળ, અન્ય વિદ્યા કોણ માત્ર;
$$ ક્ષુદ્ર દેવૌપાસના, જેને કરે અક્ષયપાત્ર. ૫

એહવા કવિજન ગ્રંથ આદે, ગલિત વચન બોલતા હવા;
કહું કોપ ક્રોધ કરો રખે, હીંડીશ બાલક-બુધ્ધિ બોલવા. ૬

તેણે ગ્રંથ પહેલું એમ જાણવું, અમો મગણ જગણ નથી જાણતા;
તુકચોઝ ચાતુરી ઝડઝમકો, અમો લહ્યા વિના નથી આણતા.

એમ ગલિતપણે ગરુઆ થયા, કરુણા ઉપજાવી કવિજને;
હું એટલું જ કહીને સ્તવું, જો કવિ જાણો મુજને. ૮

હું તો જેમ દારૂફેરી પૂતળી, ચાળા કરે અપાર;
પણ કાષ્ઠમાંહે કાંઇ નથી, એ તો કલ ચાંપે સૂત્રધાર. ૯

કહે અખો સહુકો સુણો, એમ સમઝો નિજ તંતને;
ઇચ્છો પરમપદને પામવા, તો સેવો હરિ-ગુરુ-સંતને. ૧૦

નોંધ

$$ = અવાચ્ય શબ્દ