અખાના છપ્પા/કૃપા અંગ

← ચેતના અંગ

અખાના છપ્પા કૃપા અંગ અખો

ધીરજ અંગ →

પૂરણા બ્રહ્મા પ્રીછવાઅ કાજ, નવધા ભક્તિ વૈસણવા સાજ; જેમ કશી વસ્ત કનેથી પડી, આદરા કરતાં પાચી જડી; અલ્પ આદરે જો આવે હાથ, તો અખા કાજ શું શોધ્યા સાથ. ૧૧૦ હરિમણિકંઠે પોતાને અમૂલ્ય, તે પડ્યો જાણી બહારા ખોળે ધૂળ; કર્મકાચની કનિકા જડી, વ્યસને લાગ્યો કાઢે હડી; અલ્પ પ્રાપ્ત્ને અતિઆયાસ, અખના જાણે આતમ પાસ. ૧૧૧ હરિની ઇચ્છાયે હરિ મળે, તે તો અખા અંતરમાં ગળે; જનક ખટ્વાંગે ક્યાં નવધા કરી, વિચાર કરતાં પામ્યા હરિ, કૃપા હરિ હસ્તણીશું કાજ, ઢોળે કળશા તો પામે રઆજ. ૧૧૨ સાત દને પરીક્ષિત રાજન, ભ્રમા ગયો ભેત્યા ભગવાન; બીજા બહુ ત્યાં બેઠા હતા, શુકના મુખની સુનતા કથા; તે તેવાના તેવા રહ્યા, અખા હરિની જોઈએ માયા. ૧૧૩ અખા કામ ચે સમજ્યા સાથ, પણ કૃપારૂપિણી જોઇએ આથ્ય; બીજો સઘળો દેહવ્યાપાર, જન્મા મરણ ના ટૅલે સંસાર; કૃપા સમજા અર્થ સર્વે કૃત્ય, જો ઉપજે તો પામે તર્ત ૧૧૪

વણ સમજે સબળો સંસાર, સમજે જાય સઘળો ભાર; જેમ જેમ સાચું માને જન, તેમા તેમે વાદ્યે દંને દંન; અખા પ્રેત બીહીનાને ખાય, (પણ) ધીરજવાન તે કુશળે જાય. ૧૧૫ એક અફીણ બીજો સંસારી રસ, અધિકા કરે તેમ આપે કસ; જેમ જેમ અધીકું ખાતો જાય, અંગે અકલે હીણો થાય; કો મૂકે તો મુવે સરે, નહીં તો અખા ત ખાતો મરે. ૧૧૬ ત્યમ એ ભોગ તણો સંસાર, જીર્ણા થયો તો પડિયો આહાર; નવો નીપજે તેમ લાગે સ્વાદ, તો કેમ જાએ ભવની વ્યાધ; અખા ખસ જેમ ચંચાળ્યે થાય, (અને) ઘસી ફેદી તો સમૂળી જાય. ૧૧૭ જાયા સમૂળો તેમ સંસાર, કરતાં આત્માતત્ત્વવિચાર; અન્ય ઉપાયા નથી એ જવા, સામા બંધ બધાએ નવા; કર્મા કરતા નાવે છેક, અખા વિચારે ન મળે શેષ. ૧૧૮

અખાના છપ્પા